Choroba zawodowa, czyli o alergiach nabytych

Alergiczne choroby zawodowe mają zwykle charakter kontaktowy i nabyty, który objawia się dopiero po wielu latach pracy w miejscu, gdzie ma się stały kontakt z alergenem. Pacjent dopiero w dojrzałym wieku może zaobserwować nieprzyjemne dolegliwości, zwykle w postaci wyprysków alergicznych, których początkowo nie łączy ani z wykonywaną pracą, ani z potencjalną możliwością wystąpienia alergii. Choroby zawodowe stanowią temat medyczno-prawny, który w wielu branżach poddany został szczegółowym badaniom i rozporządzeniom. Istnieją grupy zawodowe podwyższonego ryzyka i właśnie wobec osób wykonujących pracę w ich zakresie stosowane są specjalne przepisy.

            Choroby zawodowe o podłożu alergicznym rozpatrywane są w nieco inny sposób, niż te, które zostały już sklasyfikowane jako typowe schorzenia zawodowe, a więc wynikające z wykonywania przez lata określonych czynności zarobkowych. W odniesieniu do zawodowych chorób alergicznych, nie jest konieczna ocena stopnia narażenia na występujące szkodliwe czynniki, jednak wymagane jest wskazanie specyficznego dla danego stanowiska pracy czynnika alergizującego, który stał się bezpośrednią przyczyną objawów klinicznych u pacjenta. Ponadto poza samym rozpoznaniem choroby oraz określenia jej alergicznej  przyczyny, koniecznie jest także potwierdzenie w formie badań uczulenia na alergen występujący w miejscu pracy.

            W przypadku wystąpienia choroby alergicznej bezpośrednio mającej związek z wykonywaną przez lata pracą, można ubiegać się o przyznanie takich samych praw, jak pacjentom znajdujących się w grupie zawodów podwyższonego ryzyka. Należy jednak przeprowadzić szereg badań, a także wywiadów, które potwierdzą zależność pomiędzy chorobą, a wykonywaną pracą.